W ostatnich dniach zostało opublikowane uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 2019r. w sprawie V CSK 382/18. Zawarta w nim argumentacja jest bardzo korzystna dla kredytobiorców, w szczególności tych, którzy domagają się unieważnienia umowy kredytu frankowego. Najważniejszym novum, jeśli chodzi o orzecznictwo SN jest uznanie za niedopuszczalne utrzymania umowy w mocy po wyeliminowaniu klauzuli indeksacyjnej. Przemawia to za całkowitą nieważnością umowy, w której klauzula taka się znalazła. Banki, broniąc się przed roszczeniami kredytobiorców często używały argumentacji, iż nawet w przypadku uznania abuzywności klauzuli indeksacyjnej możliwe jest utrzymanie umowy w mocy jako umowy złotówkowej, oprocentowanej wg stawki LIBOR. Orzecznictwo TSUE od pewnego czasu poddawało w poważną wątpliwość takie rozwiązanie (w szczególności w wyroku z dnia 3 października 2019r. w sprawie C-260/18 Dziubak przeciwko Raiffeisen Bank International AG). Sądy powszechne wielokrotnie rozstrzygały w takiej sytuacji o nieważności umowy kredytu. Orzecznictwo nie było jednak zupełnie jednolite. Wydaje się, że wyrok Sądu Najwyższego powinien ostatecznie rozstrzygnąć te wątpliwości i ujednolicić orzecznictwo sądów.